"Moita xente pequena, en lugares pequenos, facendo cousas pequenas, pode cambiar o mundo"
Eduardo Galeano

Blogue de Myriam Morán para as materias Igualdade de xénero e Educación para o desenvolvemento

7 de dec. de 2018

MEJOR CAMPAÑA PUBLICITARIA 2017

La muñeca que eligió conducir, un corto de animación en 3D para Audi es la mejor campaña publicitaria del año 2017, a tenor de los galardones que ha ido sumando. En marzo, obtuvo el primer premio del Club de Creativos, en junio fue galardonada en el festival El Sol y el jueves recibió en el Teatro Real el gran premio a la Eficacia que otorga la Asociación Española de Anunciantes (AEA).
Compartido más de 230.000 veces en las redes sociales, el reto que asumió Audi era romper la brecha que separa los juguetes de niños y niñas y reforzar los valores de igualdad en la industria automovilística, dominada tradicionalmente por hombres. Desarrollada por la agencia Proximity Barcelona, la campaña no tenía en su origen objetivos comerciales. Aspiraba, eso sí, a romper la creencia, sólidamente asentada, de que los coches en general y los deportivos de alta gama en particular son fundamentalmente cosa de hombres, según sus responsables. Además de romper los estereotipos sexistas y abrir un debate que calara entre los más pequeños, Audi consiguió con La muñeca que eligió conducir efectos tangibles en sus ventas, especialmente entre las mujeres.

22 de nov. de 2018

ROSA E AZUL, CORTO


Si eres chico, te educarán de una forma, si eres chica, te educarán de otra muy distinta y así lo demuestra el cortometraje 'Rosa y azul'.
https://www.huffingtonpost.es/2018/08/20/el-corto-que-demuestra-como-es-la-educacion-sexista_a_23505572/

19 de nov. de 2018

A HISTORIA DE NADIA

LEIS DENIGRANTES PARA AS MULLERES

A organización Equality Now publicou un amplio informe coas leis vixentes que violan os dereitos humanso das mulleres en diferentes puntos do planeta. Neste artigo repasan algunhas que outorgan un papel secundario e inferior as mulleres. É unha noticia de Europa Press.

VOU CAMBIAR O MUNDO. O VALOR DAS NENAS

Vídeo presentación dos proxectos de Fundación Mary Ward. Esta ONG traballa na construcción dun mundo máis xusto, apoiando accións que promoven o desenvolvemento, especialmente de mulleres, nenas e nenos, dende o compromiso con o dereito de todas as persoas a unha vida digna e fomentando a educación na solidariedade.

A VIDA DE KRISHNA

O irmán de Krishna fálanos da precariedade das condicións de vida no seu barrio, do valor da auga e da admiración que sinte pola súa incrible irmá, Krishna.

Desigualdades_La historia de Krishna from Mundo Cooperante on Vimeo.

APRENDE CALES SON OS TEUS DEREITOS


Declaración dos dereitos da infancia
Promoción de dereitos de nenas, nenos e adolescentes

A VERDADE É.....

22 de out. de 2018

QUE SIGNIFICA SER MULLER?

Estas preguntas aparecen ante las realidades cotidianas. El hecho de que escuchemos afirmaciones como “esa no es una mujer, no es muy femenina, es una machorra”, “no es una buena mujer, sólo se ocupa de su trabajo”, “a mí me gustan las mujeres de verdad”, o frases como las que el actual presidente de EE.UU. dice sobre las mujeres: “las mujeres son objetos estéticamente agradables”(ver noticia aquí), muestra inicialmente que ser “mujer” significa muchas cosas que afectan negativamente a las mujeres. Para comprender cómo ha ido construyéndose esto vamos a ir a lo que de Simone de Beauvoir escribió en su libro El segundo sexo.

Simone de Beauvoir (1908-1986) fue una filósofa francesa que publicó un libro revolucionario para la época: El segundo sexo (1949). Tanto las críticas como las alabanzas que recibió son muestra de la importancia de la obra. Ella se lanza a hablar abiertamente de cosas como la menstruación, la prostitución y el aborto. Hace un gran trabajo visibilizando el entramado que conforma a las mujeres. . Ya que, como pone de manifiesto su célebre frase “no se nace mujer, se llega a serlo”, hay toda una construcción en torno a lo que significa ser mujer.


Una vez que nace la criatura y es definida como niña o niño, se ponen en marcha muchos mecanismos que contribuyen a su desarrollo en femenino o masculino. Incluso antes de nacer, la pregunta si es niña o niño es constante, para adecuar el color de la ropa, la habitación, los regalos, etc. Y resulta, que todo este entramado va a marcar su posición en el mundo.

En la actualidad, en casi todas las sociedades occidentales se han producido grandes avances en relación a la igualdad formal. A pesar de esto, nuestras cotidianidades aportan datos y testimonios que corroboran que esa igualdad de derechos, oportunidades y posibilidades no es un hecho.

“los hombres afirman casi de buena fe que las mujeres son iguales al hombre, que no tienen nada que reivindicar, y al mismo tiempo, que las mujeres nunca podrán ser igual al hombre y que sus reivindicaciones son vanas” (Beauvoir, [1949]1998:61).

Esta desigualdad efectiva se construye sobre la diferencia sexual y para Beauvoir una de las claves de la condición de mujer viene dada por la maternidad. A las personas que nacieron con vulva se las nombra como “mujer”. Esto va a implicar, que esa sujeto se construya como alteridad.

El análisis que realiza la autora gira en torno a la idea de que "la mujer" ha sido construida como alteridad, a partir del hombre, nunca se la ha visibilizado como algo completo. Ella analiza lo que se ha escrito hasta sobre las mujeres y se da cuenta siempre estaban en un segundo plano. Son consideradas lo Otros, inferiores. El sexo débil frente al sexo fuerte. Estas dicotomías se construyen en base a la naturaleza.

En este libro, como se pone de manifiesto en el vídeo que recomendamos, los análisis de Beauvoir apuntan que había que desconfiar de eso que lo que se apunta como “natural”.
de Aula fácil

Ela o explica brevemente neste vídeo.

15 de xuño de 2018

29 de maio de 2018

EXPOSICIÓN M. JOSEFA WONENBURGER PLANELLS

Do 15 ao 25 de maio aloxamos a exposición dos Premios M. Josefa Wonenburger concedidos a mulleres galegas adicadas á investigación.
O obxectivo é recoñecer ás mulleres científicas galegas, dar visibilidade ao seu traballo e facer cheagar as contribucións das mulleres galegas na ciencia e na tecnoloxía.
É prioritario incrementar a presenza da muller nos ámbitos científicos e tecnolóxico de Galicia, pois unha maior presenza de mulleres na investigación contribuirá a enriquecer a actividade científica coa achega de novos temas e perspectivas. Ademais, é necesario promover a eliminación dos desequilibrios que poidan existir no relativo á formación científica, no campo da investigación e innovación e na xestión do I D i, así como situar nos estudos e actividades científicas a perspectiva de xénero nun primeiro plano.




Participamos esta actividade dende 4º de primaria a 4º ESO, non unicamente visitando a exposición senón coa realización de traballos de investigación e presentacións orais por parte do alumnado. A exposición tivo unha moi boa acollida e interese para todo o mundo, tanto profesorado como alumnado.








Deixamos aquí unha galería de fotos deste traballo.


24 de maio de 2018

NORABOA ÁS RAPAZAS DO HOCKEY CLUB RAXOI


Este equipo ademáis ten algo moi especial para n´s, nel xogan as fillas de Aurora, así que tamén é un pouco a nosa victoria. Noraboa, rapazas!
España sub 16 de A Coruña
El equipo santiagués venció a Compañía de María y perdió frente el CP Alcobendas


Magnífica experiencia para las chicas del Hockey Club Raxoi este fin de semana en A Coruña. La ciudad herculina acogió el Campeonato de España sub 16 femenino de Hockey sobre patines que se cerró con el sexto puesto para las presentantes santiaguesas.

El HC Raxoi acudió a esta cita junto a otro equipo de la federación galega, el Compañía de María, dos conjuntos catalanes (HC Mataró y HC Cerdanyola), dos madrileños (CD Alameda de Osuna y CP Alcobendas), un asturiano (CP Hostelcur-Gijón) y otro castellano-leonés (APG-Bierzo).

Las chicas de Mataró se hicieron con el primer puesto del torneo mientras que el conjunto compostelano luchó por la quinta plaza tras vencer a Compañía de María en un duelo muy reñido con prórroga que se resolvió a penaltis. El HC Raxoi fue sexto al no poder repetir el resultado ante el CP Alcobendas en un partido en el que esta vez no le sonrió la suerte de las penas máximas.

11 de maio de 2018

CONTRA A HOMOFOBIA EN TRAZO

Hoxe pola mañán descobrimos que houbera un acto homófobo no instituto. Agachados na cobardía do anonimato, forzaron a porta, e cometendo un acto vandálico, estropearon o noso cartel a favor da diversidade e roubaron a bandeira LGTB. A cobardía da xente homófoba que o fixo, non quedou sen resposta.
No recreo o club de igualdade e alumnado de 4º,respostaron e manifestaron a súa repulsa enchendo de novo o espazo, amosando así que




EN IGUALDADE, NIN UN PASO ATRÁS!
NINGUNHA ACCIÓN SEN RESPOSTA!

MES DA DIVERSIDADE EN TRAZO

Celebramos o mes da diversidade en Trazo, con moitas actividades de educación afectivo-sexual e en contra da homofobia.

1 de maio de 2018

A VER SI LO HE ENTENDIDO BIEN. ¿MACHISMO? ¿DÓNDE?

Moi Camacho utiliza la ironía en clave de humor, en esta analogía sobre el machismo. ¿Lo pillas?

NON XUSTIFIQUES UNHA AGRESIÓN

Hai moitos xeitos de culpabilizar a unha vítima. Hai moitos xeitos de xustificar unha agresión.
Unha sociedade sana é a que está de parte da v´tima, non do agresor.

30 de abr. de 2018

15 DE MAIO: DÍA DA FAMILIA


Benvidas todas as familias e todos os tipos de familia. Este blog é para todo o mundo!
Todas as familias son diferentes. O importante son os valores que construímos dentro delas.

25 de abr. de 2018

BULLYING

Simply, they touched my heart

O BO AMOR. SPOT "SAME LOVE"

Spot realizado por la Tribu Colonix del IESO "Colonos" de Gévora, para el Concurso "Culturas". “SAME LOVE” es una defensa firme a la orientación sexual libre de cada persona. A través de un recorrido por los mitos más habituales relacionados con la sexualidad, pretende concienciar a la población de la necesidad de defender por igual cualquier tipo de sexualidad, desterrando prejuicios, abandonando estereotipos absurdos y condenando situaciones denigrantes. Ser joven no implica ser intolerante.

22 de abr. de 2018

26 ABRIL: DÍA DA VISIBILIDADE LÉSBICA

Abril vístese de diversidade.
O día 26 de abril é o día da visibilidade lésbica.
 É importante lembrar a doble invisibilidade a que este colectivo está sometida: por ser muller e por ser lesbiana. Non debemos esquecer que é posible ser visible e ser feliz.
É un dereito vivir a propia orientación sexual coa mesma naturalidade, sen discriminación, sexa cal sexa, lesbiana, homesexual ou heterosexual.

É un dereito compartir as propias experiencias coas amizades sen ocultarese nin avergoñarse polos sentimentos que se teñen. Dende aquí queremos apoiar a todas as persoas que viven esta situación de invisibilidade e deicirlles que non están soas.

O AMOR ROMÁNTICO FAI DANO



19 de abr. de 2018

JÓVENES Y DIVERSIDAD SEXUAL: TRANSFORMANDO EL PRESENTE, CONSTRUYENDO EL FUTURO

Experiencias y estrategias de chicos y chicas lesbianas, gays, bisexuales, transexuales y asexuales (LBGT, A) que han decidido ser visibles y apostar por el respeto a la diversidad sexual en diversos ámbitos de su vida (educación, familia, internet, amistades...).

11 de abr. de 2018

DIVERSIDAD AFECTIVO-SEXUAL Y DERECHOS HUMANOS



LGBTIQ e Amnistía Internacional

Diversidad sexual y género

PersonaEn muchos países se encarcela a personas lesbianas, gays, bisexuales, transgénero e intersexuales en aplicación de leyes que penalizan su orientación sexual o su identidad de género y convierten un beso en un delito. Se les tortura para obtener confesiones de "desviación" y se les viola para "curarlos" de ella.

Amnistía Internacional trabaja desde 1991 por los derechos de lesbianas, gays, bisexuales, transgénero e intersexuales (LGBTI), que en muchas partes del mundo no son respetados:

Se les niega el disfrute en condiciones de igualdad de su derecho a la vida, a la libertad y a la integridad física.
Se les despoja de derechos fundamentales como las libertades de asociación y de expresión.
Se les recortan sus derechos a la vida privada, al trabajo, a la educación y a la atención médica.
Las sanciones impuestas por motivos de orientación o identidad sexual son muy variadas, y en 13 países la homosexualidad podría suponer pena de muerte, aunque no todos la aplican.

En torno a 70 países tipifican como ilegales las relaciones consentidas entre personas del mismo sexo, y la gran mayoría las castigan con penas de cárcel.

Además, hay países donde la homosexualidad no está penada legalmente pero en los que las personas LGBTI sufren de forma diaria discriminación y crímenes de odio. El discurso homofóbico de muchos gobernantes, políticos, religiosos y medios de comunicación fomenta un clima de intolerancia y discriminación contra lesbianas, gays, bisexuales, transgénero e intersexuales, e incluso alienta la violencia contra esas personas.s gays, lesbianas, bisexuales, transgénero e intersexuales son aún perseguidas en muchos países por el mero hecho de serlo.
LAS MARCHAS DEL ORGULLO TIENEN QUE VER CON LOS DERECHOS HUMANOS: EMPODERAN A LAS PERSONAS LGBTI PARA REIVINDICAR LOS DERECHOS Y LAS LIBERTADES QUE SE LES NIEGAN, ASÍ COMO EL ESPACIO PÚBLICO DEL QUE A MENUDO SE LAS EXCLUYE.
AMNISTÍA INTERNACIONAL PIDE:
– Que se respeten en todo el mundo los derechos humanos de las personas del colectivo LGBTI y se garantice su igualdad y no discriminación.
– Que se deroguen todas las leyes que declaran ilegales y penalizan las relaciones entre personas del mismo sexo.
– Que se ponga fin a las ejecuciones basadas en esas leyes y se ordene la libertad inmediata e incondicional de las personas encarceladas por su orientación o identidad sexual. AI las considera “presas de conciencia”.
– Que se fomente la educación igualitaria para prevenir la discriminación por motivos de orientación sexual en la sociedad.
– Que se tomen medidas eficaces para evitar persecuciones contra las personas que defienden los derechos del colectivo LGBTI.
– Que se reconozca el derecho al matrimonio de las parejas del mismo sexo en condiciones de igualdad y se garantice el disfrute de un amplio rango de otros derechos y evitar la discriminación y otros abusos en la comunidad, las escuelas y los hogares.

17 MAIO

ANIMADOS NA DIVERSIDADE

Como todos somos diferentes e ninguén pode asumirse doutro xeito, porque somos únicos e irrepetibles, a primeira esixencia que temos que ter é aprender a respetar e a non discriminar.

DIVERSIDADE SEXUAL


IN A HEARTBEAT (NUN LATEXO)

Non vou facer spoiler deste video, así que mirádeo e como fan moit@s youtubers, ao final da curtametraxe faremos "Reaccións a este video".

Despois le este artigo e escribe na túa libreta a túa opinión sobre o video e sobre o tema do artigo.

17 MAIO: DÍA INTERNACIONAL CONTRA A HOMOFOBIA

En España el 38% de las personas LGTB se han sentido discriminadas o perseguidas alguna vez en su vida y tan solo un 10% ha denunciado. Por eso, la Federación Estatal de Lesbianas, Gays, Transexuales y Bisexuales ha difundido este emocionante vídeo contra la homofobia que se ha vuelto viral en cuestión de horas y que se titula 'Con la voz bien alta'.

En él podemos ver a dos jóvenes estadounidenses en el madrileño barrio de Chueca pidiendo ayuda para la traducción de un correo electrónico que les ha mandado el dueño del hostal en el que se van a hospedar. Una cámara oculta graba las reacciones de las personas que los ayudan al leer el trato vejatorio que les da.

17 de MAIO: DÍA INTERNACIONAL CONTRA A HOMOFOBIA



Que é a homofobia?
É o rexeitamento ás persoas que non son heterosexuales, é dicir, é a falta de respecto á diversidad sexual das persoas.
Para saber máis, fai clic en:
Concepto de "homofobia".

O día 17 de maio celébrase en todo o mundo o Día Internacional contra a Homofobia.
Esta celebración ten a súa orixe no ano 1990, cando a OMS (Organización Mundial da Saúde) deixa de considerar la homosexualidad como unha "enfermidade mental".
Con todo, queda moito camiño por percorrer no respecto á diversidad sexual.
Por exemplo, a transexualidade aínda se considera un "trastorno da identidade sexual" nos manuais de psiquiatría.

Actualmente ao redor de 80 países no mundo consideran a homosexualidad como un crime, que conlleva a prisión e ata, nalgúns destes países (Afganistán, Irán, Mauritania, Nigeria, Paquistán, Arabia Saudita, Emiratos Árabes e Yemen), a pena de morte.
E na nosa contorna? Respectamos a diversidad sexual?
Invítámosvos a escoitar o tema:"Crónicas dun gay", de Barrio. Podes ver algúns vídeos en leste mesmo blog.
Parece que aínda queda moito por facer...ti que opinas?

Visto no blog Construir Igualdad

TURISTAS

Abril é o mes da diversidade sexual. Aquí tedes a curta de Marcos de Miguel gañador do IV certame de "Canarias rueda"

DARFUR SE ESTÁ MURIENDO


Iste é un video xogo de internet para vivir a situación real nun campo de refuxiados.

CONTRA VIENTO Y MAREA

Neste xogo te poñerás na pel dunha persoa refuxiada.

DESGARRADORAS TESTEMUÑAS DE DOS ADOLESCENTES


Que siente un neno cando ten que fuxir do seu fogar? Ista é a historia de Mustafá, un adolescente sirio refuxiado en lesbos, Grecia que soña con regresar a o seu pais.
Que sería o máis doloroso para ti si tiveras que vivir o que viviu Mustafá? Que sentirías?


Saja, unha adolescente desplazada no seu pais e vivindo entre ruinas explica a súa vida.
Escribe tu opinión sobre Saja,a súa personalidade e a súa actitud.
Aprecias ti a educación como ela? Por que?

AYA, 10 AÑOS

En 2013, Aya teníane 8 años y vivía en un campo de refugiados, en Líbano. Huyó del conflicto en Siria junto a su familia. Es la única de la familia que no ha podido terminar sus estudios por lo que desea regresar a casa para ver a los suyos, y comenzar el nuevo curso escolar.
Donde estará ahora?

EMERXENCIA EN SIRIA: A HISTORIA DE NADEEM

TESTEMUÑA DE NEN@S REFUXIAD@S NO LIBANO

NENAS E NENOS SIRIOS (basta de máis guerra)

POR QUE FUXEN @S NEN@S DE SIRIA?

DE QUE FOXEN OS REFUXIADOS SIRIOS?

A MIRADA DA INFANCIA

Cuando estalló la guerra, algunos de estos niños e niñas refugiados sirios no habían nacido. Otros tenían apenas uno o dos años. En su más tierna infancia tuvieron que dejar su casa, sus juguetes, su colegio, sus familias, sus amigos...

Hoy, las miradas de estas niñas y  niños sirios reflejan el sentimiento de crecer en una guerra, sin patria ni hogar. Quienes perdieron a su padre, corren el riesgo de convertirse en apátridas. Las madres sirias no pueden dar su nacionalidad a los hijos de su sangre, nacidos en el exilio.

6 años después del estallido de un conflicto que les ha robado la infancia, algunos viven en campos de refugiados en Jordania, Líbano o Turquía. Otros siguen viviendo en un país en guerra, intentando escapar de ciudades destruidas en las que un día su vida se parecía a la de cualquier otra niña o de cualquier otro niño.

EMERXENCIA EN SIRIA

Desde el comienzo del conflicto en Siria en marzo 2011, casi la mitad de la población del país (estimada en unos 22 millones) se ha visto forzada a huir de sus hogares. Más de cinco millones viven como refugiados en los países limítrofes, en Líbano, Turquía, Jordania y más allá. Millones de personas sirias, jóven y mayores, niñas, mujeres, niños, hombres, ancianos,han huído a través de la frontera, escapando de las bombas y las balas que han devastado su hogar.
Esto hace que los sirios sean la mayor población de refugiados a nivel mundial.

Nueve de cada 10 refugiados sirios viven en comunidades rurales y urbanas en países limítrofes. Sólo un 10% de los más de cinco millones de refugiados sirios viven en campos.

Turquía, con casi tres millones de refugiados de Siria registrados, encabeza la lista de países que más refugiados acogen en el mundo. Irak registra ya 236.772 refugiados sirios. El Líbano acoge a más de un millón de ellos (1.011.366). Aproximadamente una de cada cuatro personas en el Líbano es un refugiado sirio.

El llamamiento que se hizo en 2017 para cubrir las necesidades humanitarias más básicas de los refugiados sirios, sólo ha recibido el 17% de la financiación que requiere.

Los sirios que huyen de la violencia, lo han perdido todo y en muchos casos sólo les queda la ropa que llevan puesta. Dependen de ACNUR y de la buena voluntad de las comunidades de acogida para sobrevivir.

¿Qué hace ACNUR para ayudarles?
La Agencia de la ONU para los Refugiados lleva seis años ofreciendo refugio, ayuda y asistencia a los sirios refugiados en los países vecinos. ACNUR apoya a los refugiados más vulnerables con una asistencia de emergencia: ayuda económica en especial para medicinas y alimentos, estufas y fuel, aislamiento de las tiendas de campaña frente a las condiciones invernales, mantas térmicas y ropa para el invierno.
Ayudando a los refugiados que han llegado a los países vecinos a Siria, ACNUR espera reducir el número de sirios desesperados que ponen sus vidas en manos de traficantes tratando de buscar seguridad fuera de la región.
La crisis está lejos de solucionarse y se necesita más apoyo.



ACNUR

Tras 7 anos de guerra en Siria máis de 3 millóns de nenos dependen de ACNUR para sobrevivir. ACNUR apoia aos máis vulnerables. Hoxe en díe xa son 11,4 millóns as persoas que fuxiron das súas casas.
O Alto Comisionado das Nacións Unidas para os Refuxiados (ACNUR, en inglés UNHCR, United Nations High Commissioner for Refugees) é o organismo das Nacións Unidas encargado de protexer aos refuxiados e desprazados por persecucións ou conflitos, e promover solucións duraderas á súa situación, mediante o reasentamiento voluntario no seu país de orixe ou no de acolleita. Ten a súa sé en Xenebra, Suiza, e ten máis de 250 oficinas repartidas por todo o mundo en 125 países. O dereito ao asilo e refuxio é contemplado na Declaración Universal de Dereitos Humanos:
En caso de persecución, toda persoa ten dereito a buscar asilo, e a gozar del, en calquera país.
Este dereito non poderá ser invocado contra unha acción xudicial realmente orixinada por delitos comúns ou por actos opostos aos propósitos e principios das Nacións Unidas.
En recoñecemento ao seu labor, ACNUR recibiu o Premio Nobel da Paz en 1954 e 1981, e foi galardonado co Premio Príncipe de Asturias en 1991.

5 de abr. de 2018

DESIGUALDADE NO DEPORTE


Aquí vos deixo un dos milleiros de exemplos de desigualdade que sofren as mulleres no ámbito do deporte, neste caso.
Esta muller, Lydia Valentín, proclamouse recentemente campioa de Europa da súa modalidade de halterofília, por cuarta vez consecutiva. Ata aí, todo xenial. A parte de ser un exemplo de loita e perseverancia, representou ao noso país, deixando no mellor posto. Pero... alguén de vós se decatou?  Alguén o viu na televisión? No xornal? E se apareceu, canto tempo ou espazo lle adicaron?

Paula Noya

VENRES DE CINE POLA IGUALDADE


25 de mar. de 2018

POR UNA ESCUELA SIN ARMARIOS

EL DOMINGO SI DIOS QUIERE (4º ESO)

Dirección: Yamina Benguigui

Reparto: Fejria Deliba, Zinedine Soualem, Rabia Mokedem, Amina Annabi y Mathilde Seigner

Título en V.O.: Inch'Allah Dimanche

Nacionalidades: Francia Año: 2003 Fecha de estreno: 02-04-2004

Duración: 98 min.

Género: Drama

Color o en B/N: Color

Guion: Yamina Benguigui

Fotografía: Antoine Roch

Calificación: Mayores 13 años



Sinopsis:
Zouina ha pasado mucho tiempo separada de su marido, Ahmed. Este, por motivos de trabajo, tuvo que emigrar a Francia, donde lleva instalado la friolera de diez años. Todo este tiempo, Zouina ha estado criando a sus tres hijos en su país natal, Argelia, pero ahora que ya son algo mayores, la mujer toma la decisión de irse con ellos, y también con su suegra, junto a su marido. Una vez en Francia, a Zouina le cuesta adaptarse a su nueva vida: la relación con los vecinos, el marido que hacía tantos años que no veía, la casa nueva… Vivir lejos del país donde nació se le hace difícil, así que cuando la protagonista se entera de que una familia argelina se ha mudado cerca del barrio, no duda en contactar con ellos.
Guía

ÁGORA (3º ESO)

Título Original: Ágora.

Género: Histórica.

País y Año: España - 2009.

Duración: 126 minutos.

Dirección: Alejandro Amenabar.

Guión: Alejandro Amenábar y Mateo Gil.

Vestuario: Gabriella Pescucci.

Fotografía: Xavi Giménez.

Música: Dario Marianelli.

Montaje: José Luis Escolar.

Producción: Fernando Bovaira.

Estreno España: 9 de octubre de 2009.

Estreno Reino Unido: 23 de abril de 2010.

Reparto principal: Rachel Weisz, Max Minghella, Oscar Isaac, Ashraf Barhom, Michael Lonsdale.
Sinopsis:
En el siglo IV, Egipto era una provincia del Imperio Romano. La ciudad más importante, Alejandría, se había convertido en el último baluarte de la cultura frente a un mundo en crisis, dominado por la confusión y la violencia. En el año 391, hordas de fanáticos se ensañaron con la legendaria biblioteca de Alejandría. Atrapada tras sus muros, la brillante astrónoma Hypatia (Rachel Weisz), filósofa y atea, lucha por salvar la sabiduría del mundo antiguo, sin percibir que su joven esclavo Davo se debate entre el amor que le profesa en secreto y la libertad que podría alcanzar uniéndose al imparable ascenso del Cristianismo.

MOOLAADÉ (1º ESO)

SINOPSE DA PELÍCULA
Collé Ardo vive nunha aldea africana. Fai sete anos non permitiu que a súa filla fora sometida á ablación, unha práctica que lle parece unha barbarie e que ela tamén sufriu. Hoxe, catro nenas fuxen para escapar do ritual da "purificación" e piden a Collé que as protexa. Dende ese momento, se enfrentan dous valores: o respeto ao dereito de asilo (o moolaadé) e a tradición da ablación (a salindé). Coa súa decisión de acoller e axudar ás nenas Collé Ardo provoca unha crise na a vida da aldea. Collé incluso soportará o sofrimento do castigo e a humillación pública antes que renunciar a súa posición, desencadenando así unha auténtica rebelión de mulleres que esixen que ningunha nena máis sexa mutilada. Por outra anda, Amsatou, a filla de Collé, xa está en idade de casar e o seu matrimonio está concertado co fllo do xefe do pobo, un xoven que acaba de chegar de París. Polo momento, ningún home casou con unha muller non"purificada".
É unha película realizada e producida en África, por africanos y, fundamentalmente, pensada para un público africano. A película achéganos a un mundo rural totalmente distinto ao que nos presentan a maior de películas comerciales norteamericanas que chegan as nosas casas. Gracias a esta película podemos ver cómo son as casas da xente desta alda, como cociñan, como traballan, como comen, como obteñen auga, como son as súas relacións matrimoniais. Tamén amosa a complexidade social destas sociedades e as súas leis e a vida cotiá de gran cantidade de familias africanas.
La película plantexa en forma de controversia varios temas:a denuncia da ablación, o debate en torno a peso da tradición e a modernidade e, finalmente, la loita das mulleres rurais africanas por transformar as relacións de dominación impostas polos homes.
É unha película realizada e producida en África, por africanos y, fundamentalmente, pensada para un público africano. A película achéganos a un mundo rural totalmente distinto ao que nos presentan a maior de películas comerciales norteamericanas que chegan as nosas casas. Grazas a esta película podemos ver cómo son as casas da xente desta aldea, como cociñan, como traballan, como comen, como obteñen auga, como son as súas relacións matrimoniais. Tamén amosa a complexidade social destas sociedades e as súas leis e a vida cotiá de gran cantidade de familias africanas.
La película prantexa en forma de controversia varios temas:a denuncia da ablación, o debate en torno a peso da tradición e a modernidade e, finalmente, la loita das mulleres rurais africanas por transformar as relacións de dominación impostas polos homes.
Despois de ver a película, tivemos un coloquio no que falamos destas e outras cuestións.

6 de FEBREIRO: DÍA INTERNACIONAL CONTRA A MUTILACIÓN XENITAL FEMININA

A Organización Mundial da Saúde (OMS) declarou o 6 de febreiro Día Internacional de Tolerancia Cero coa Mutilación Xenital Feminina. Segundo sinala a OMS a mutilación xenital feminina afecta a ao redor de 140 millóns de nenas e mulleres, e cada ano máis de 3 millóns de nenas corren risco de sufrila.
Cada ano celébrase esta data para sensibilizar acerca desa práctica, xa que a mutilación xenital feminina considérase unha práctica daniña e unha violación dos dereitos humanos das nenas e as mulleres. Por iso a OMS dedica este ano unha atención especial á preocupante tendencia de que sexan os propios prestadores de atención de saúde quen realice a mutilación xenital feminina, contribuíndo dese modo a legitimizarla e mantela.
A Mutilación Xenital Feminina (MGF) é unha pauta extrema que representa a dominación patriarcal sobre o corpo feminino. A través destas prácticas de mutilación de toda ou parte dos xenitais femininos quítaselles unha forma de acceso ao pracer nas relacións sexuais, extirpándolles do mesmo xeito o control sobre a súa sexualidade.
A MGF é unha práctica que perpetúa a desigualdade de xénero e a discriminación cara ás mulleres. Son as crenzas socioculturais e relixiosas as que impón ás mulleres a idea de que teñen que practicar estes actos, pautas que nada teñen que ver coa saúde, senón que manifestan a dominación masculina sobre o corpo das mulleres.
Plan niña contra la ablación.
Noticias sobre a ablación do clítoris.

LOU.

Un corto que habla sobre el bullying con el que Pixar ha aspirado fue candidata este año allevarse el Oscar al mejor cortometraje de animación.
“Lou” cuenta la historia de un “monstruo” que vive dentro de la caja de objetos perdidos de un colegio. El peculiar personaje es testigo de los abusos que un niño comete ante el resto de sus compañeros y decide tomar partido para dar una valiosa lección al “abusón”.

LOU (cortometraje) from Pennylane on Vimeo.

Lou” está narrada desde el punto de vista del niño acosador y cómo cambia su actitud una vez se pone en la piel de sus compañeros y es consciente de las consecuencias de sus actos.

15 de mar. de 2018

8 de MARZO

O día 9 de marzo fixemos un acto conmemorativo do "Dia internacional da Muller" no que participou o alumnado de ESO. A presentación do acto correu a cargo do club de igualdade que creamos esta 2ª avaliación. Aquí vos deixamos unha galería fotográfica, resumo do mesmo.
Nas seguintes entradas poderedes ver o acto completo.

8 de MARZO TEATRO: CLARA CAMPOAMOR

A conmemoración do 8 de marzo realizámola oao día seguinte en un acto conxunto. Comezamos coa actuación do grupo de 2º que representaron un anaco da nosa historia. Un momento no que unha muller, Clara Campoamor, foi  protagonista na historia de España, o momento en que as mulleres conseguiron do dereito ao voto.

Clica na foto para ver a súa representación da obra:
"Clara Campoamor"


8 MARZO: VIDEOS DE 2ºESO

A representación da obra de teatro de 2º ESO, seguíronlle dous videos creación de alumnas tamén de 2º.
O cartel foi a colaboración de Lucía, Uxía e Alicia da clase de plástica.
Aquí deixamos os dous videos xunto coa presentación que elas mesmas fixerondas súas creacións e un enlace para continuar vendo o acto do 8 M.







A MIÑA HISTORIA NON SERÁ ASÍ.

Esta é a historia dunha moza
Unha moza coma ti e coma min
Unha historia que inventamos, pero que é moi real
Unha historia que non vai ser a nosa historia.



Á(R)MATE MULLER
Nin unha máis.
É un berro revindicativo.
Somos Diana Quer, somos a rapaza dos San Fermíns, somos as 48 mulleres asesinadas polas súas parellas ou ex-parellas o ano pasado e os 8 nenxs mortxs a mans de seus pais por vinganza cara ás súas nais.
Somos xs 27 nenxs orfxs no 2017 a causa da violencia de xénero. Somos tamén eses centos de mulleres e nenas acosadas polos seus compañeiros. E por último somos mulleres, mozas, nenas e estamos fartas de que os homes nos traten coma se fósemos inferiores, coma se non foramos ninguén.
Fartas de cando somos pequenas escoitar de cotío comentarios que nos cambian e ao crecer non poder levar a cabo as nosas decisións, opinións e gustos porque " pode ser perigoso". Fartas de ter medo cando imos soas para casa. Estamos FARTAS. Porque sí, tem os peitos e vulva, sí, pero iso non dá dereito a ninguén a maltratarnos.
A revolución ha de empezar xa. Unha revolución de homes e mulleres, de mozas e mozos loitando xuntos para ser iguais, para non ter que vivir con medo, para poder VIVIR, só vivir.

NIN UNHA MÁIS.



8 MARZO: POEMA "NÓS"

Uxía, de 3º, escribiu un poema para odía de hoxe. Se clicades na foto, verédela recitandoo.




NÓS

Nós…
Os ollos avivados
o sangue por mirada
a valentía por lema
e a mente como espada.
Combater tales palabras,
que bocas din satisfeitas,
e que nos chamen obxectos,
tan bonitas e tan feitas.
Nós...
Ataques de rabia enferma,
mal corpo polas mañás,
nós tamén somos persoas
e trátannos coma cans.
Quérennos facer pensar,
que nós somos inferiores,
cando ó que teñen é medo,
é que sexamos mellores.
Nós...
Acabaemos coas barreiras,
apoiémonos, irmás!
vivamos como as mulleres
que nunca se rendirán.
Nós...
Esta fea, esta guapa,
esta tonta, esta gorda.
Esta que vai sen sorriso,
pola túa opinión vizosa.
Nós...
Levamos a vida ao lombo,
a nosa e a dos demais,
pero o problema vai vir,
cando a tiremos ao chan.
En calquera situación,
somos quen de decidir,
se ter fillos, cociñar,
con quen e como vivir
Comeza a revolución,
as mulleres sen fronteiras,
nin sumisas, nin escravas,
nin pesadas, nin tristeiras.

Uxía Iglesias

13 de mar. de 2018

8 MARZO: PREMIOS DE PUBLICIDADE MAZÁ PODRE AOS ANUNCIOS MÁIS MACHISTAS. 1ª EDICIÓN

Para rematar o acto, o club de igualdade presentou a 1ª edición dos premios "Mazá Podre" aos anucios máis machistas.
O premio consiste en 1 mazá podre, abucheo e pitada. 

Clica aquí para continuar vendo o acto e a presentación dos premios dos anuncios que elixiron.





TANIA: Por último, queríamos comentarvos unha novidade desta avaliación. Nós os 4, xunto con Myriam, creamos un clube de Igualdade.
Este clube fixémolo coa finalidade de darnos de conta de todo o machismo co que vivimos, e sabelo identificar mellor. Comentamos diversos temas dos que  poderíamos falar, e decidimos comenzar pola publicidade, xa que é algo moi habitual nas nosas vidas.


PAULA: Remataremos coa 1º Edición dos premios “Mazá Podre” aos anuncios máis machistas.


DAMIÁN:  Non foi fácil a decisión, pero… concedemos o terceiro premio ao anuncio da campaña de Atún Calvo Cuídales sin que se den cuenta, que recibirá unha mazá podre e un abucheo,..


PAULA:Neste anuncio, destacan moitas cousas, entre elas:
Por ser muller temos que ter bos peitos. Temos que servirlle os nosos maridos,
temos que coidalos. E sen que se note, no vaia a ser.
DAMIÁN: Atún Calvo, entendo que busquedes chamar a atención ao máximo posible para vender pero o machismo podédelo aforrar.
PAULA: As mulleres non necesitamos que ninguén decida por nós que temos que comer e cómo de delgadas temos que estar. É un pouco humillante para as mulleres e a xente gorda, pero ao voso rollo campeóns!


TANIA:  O segundo premio consistente en dúas mazás podres, abucheo e pitada…..
para as galletas  Princesa, as máis sabrosas.
MARÍA: Quererás dicir as máis rosas, non?
TANIA: Sí… niso tés razón.
MARÍA: Este anuncio de galletas é moi machista,  porque xa nos inculcan unha serie de valores dende ben cativas. Para empezar preséntalas como un dulce sólo para nenas.


TANIA: Empezando polo nome “Princesa”. Por ser nenas temos que andar con rosa. Sempre, sempre, sempre temos que ser como unhas princesas. Non nos podemos despeinar, lastimarnos. Temos que chorar cando nos doe algo, cando nos sentimos mal ou cando nos berran. Temos que ser SUPER amigas. Podemos xogar pero con coidado, ao fútbol xa nin probalo, que nos lastimamos, mellor con bonecas. Necesitamos das demais rapazas para pasalo ben. As nenas gústanos sempre coidar, como a nena do anuncio no seu can. Temos que ir sempre a última moda. Ir ben peinadas e arregladas. E para o colmo,  as galletas teñen forma de corazón. Coma nós, que por ser nenas, temos que ter corazón de princesa.


MARÍA:  E por último, o primeiro premio ao anuncio máis machista consiste en tres mazás podres, abucheo e pitada para o anuncio de Invictus:
      DAMIÁN:  Aquí vemos maravillosamente ben  os roles atribuidos pola sociedade tanto aos homes como ás mulleres.


Imos fixarnos no  home:
El fai unha entrada triunfal. Actúa con superioridade e é moi vanidoso.
E vistes a súa mirada? Desafiante e escéptico.
Faise o chulo, altivo e soberbio. Ten un xesto enérxico: destructor, destrúe aos xogadores de porcelana.
O que o anuncio nos está vendendo, ademáis da colonia, claro, e un modelo de home. Rapaces, xa sabedes,  se comprades esta colonia, non cabe ningunha dúbida de que vos convertirá en un home triunfador e de moito éxito coas rapazas. Seredes fortes, musculosos e poderosos. Serás un ganador, un triunfador. Sempre victorioso.
Crédelo?


MARÍA:  Veamos agora o papel da  muller:


Son consideradas un obxecto neste anuncio.
As mulleres espérano semi-desnudas. Ten as mulleres que el queira, e ao seu pé, ao seu mercer.
Son unha recompensa á súa victoria. Caen rendidas aos pés do home.
Levan unha tela vaporosa que se lles cae cando pasa o home triunfador.
As mulleres no final desnúdanse ante el, polo simple feito de levar o trofeo no ombro. Imaxe da muller que da pena. O que nos vende é que as mulleres non somos máis que unha cousa, o premio que recibe o home polo seu poder e éxito.


Hasta aquí a 1º edición dos premios  “Mazá podre”. Esperámosvos o ano que ven.
                                             María, Damián, Tania e Paula